Μάθε Αυτό, Που Γνωρίζουν Οι Καλύτεροι Γιατροί Του Κόσμου!

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν όλα αυτά που μας λένε περί υγείας, είναι η πραγματική αλήθεια; Ή μήπως υπάρχει κάτι το οποίο δεν μας αποκαλύπτουν; Και αν υπάρχει, ποιο είναι αυτό;

Για παράδειγμα, όλοι μας έχουμε την πεποίθηση, ότι οι ασθένειες είναι κάτι το αναπόφευκτο και οτι είναι απολύτως φυσιολογικό να αρρωσταίνουμε. Προτρέχοντας θέλω να σας πω, ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και δεν είναι απαραίτητο να συμβεί.

Σε αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, τι είναι αυτό που δημιουργεί τις αρρώστιες και πώς μπορούμε να τις αποφύγουμε! Σε αυτό θα μας βοηθήσει ο Αμερικανός βιολόγος dr Μπρους Λίπτον, ο οποίος είναι πολύ γνωστός για τις μελέτες του πάνω στα κύτταρα και την υγεία του οργανισμού.

Αυτό που πρέπει αρχικά να κατανοήσουμε, είναι ότι ήδη μέσα μας υπάρχουν όλες οι πιθανές ασθένειες, οι οποίες μπορεί να εκδηλωθούν οποιαδήποτε στιγμή. Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε πολύ εύκολα, αν κάνουμε μια πλήρη διάγνωση του οργανισμού.

Υπάρχει ένα ρητό που λέει, ότι δεν υπάρχει οργανισμός στο 100% υγιής, υπάρχει οργανισμός ο οποίος δεν έχει διαγνωστεί πλήρως.

Αφού λοιπόν έχουμε τις ασθένειες μέσα μας, αμέσως δημιουργείται ένα μεγάλο ερώτημα, γιατί ακόμα δεν είμαστε άρρωστοι; Η απάντηση είναι – επειδή έχουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το οποίο είναι ενεργοποιημένο και μας προστατευει σε καθημερινή βάση, ασταμάτητα.

Παρακάτω θα δούμε, γιατί αρρωσταίνουμε και τι είναι αυτό που πρέπει να συμβεί στον οργανισμό για να αρχίσει να εκδηλώνεται η οποιαδήποτε αρρώστια.

Μια από τις κυριότερες αιτίες που εκδηλώνονται πολλές ασθένειες, είναι το στρες, και αυτό δεν είναι μυστικό.

Τώρα, θα ήθελα μαζί να δούμε ένα πείραμα, στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα, πως επιδρά το στρες πάνω στα κύτταρα.

Στο συγκεκριμένο πείραμα τοποθέτησαν τα κύτταρα στο τρυβλίο Πέτρι και τα χώρισαν σε δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα κυττάρων έδιναν θρεπτικά συστατικά και στην δευτερη ομάδα έδιναν τοξίνες. Έπειτα τοποθέτησαν και τις δύο ομάδες στο εκκολαπτήριο για μερικές ώρες. Αυτό που παρατήρησαν ήταν πολύ εντυπωσιακό! Τα κύτταρα της πρώτης ομάδας άρχισαν να στρέφονται προς τα θρεπτικά στοιχεία δηλαδή σε αυτό που τους προσφέρει την θρέψη, με άλλα λόγια προς το θετικό σήμα. Την ώρα που τα κύτταρα της δευτερης ομάδας στα οποία έδιναν τις τοξίνες, άρχισαν να απομακρύνονται και να κρατάνε απόσταση από τα αρνητικά και ταυτόχρονα απειλητικά σήματα.

Όταν τα κύτταρα νιώθουν ότι κάτι μπορεί να τους δώσει θρέψη τότε αρχίζουν να προχωρούν προς αυτό, ανοίγουν τις πύλες τους για να απορροφήσουν τα θρεπτικά στοιχεία. Ενώ όταν τα κύτταρα βλέπουν τις τοξίνες τότε απομακρύνονται, κλείνουν τις πύλες τους και ενεργοποιούν τους προστατευτικούς μηχανισμούς.

Τα κύτταρα δεν μπορούν ταυτόχρονα να έχουν τις πύλες τους ανοιχτές και κλειστές. Το συμπέρασμα του πειράματος είναι ότι τα κύτταρα μπορούν να βρίσκονται ΜΟΝΟ σε μια από τις δυο λειτουργίες. Είτε στη λειτουργία που είναι ανοιχτά, και μπορούν να δεχτούν τα θρεπτικά συστατικά, είτε στη λειτουργία που είναι κλειστά δηλαδή στη λειτουργία προστασίας. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να βρίσκονται ταυτόχρονα και στις δύο λειτουργίες.

Τα κύτταρα πάντα κινούνται προς τα θετικά σήματα, τα οποία τους τραβάνε σαν μαγνήτη, ενώ από τα αρνητικά σήματα, απομακρύνονται και προστατεύονται. Εκτός από τα θετικά και αρνητικά σήματα, υπάρχουν και τα ουδέτερα σήματα, αλλά για αυτά θα μιλήσουμε πιο μετά.

Πολύ πιθανόν να σας δημιουργήθηκε το ερώτημα, πώς όλα αυτά που αναφέραμε παραπάνω οδηγούν στην εκδήλωση της αρρώστιας;

Υπάρχει ένας μηχανισμός ο οποίος λειτουργεί με τον εξής τρόπο.

Ο εγκέφαλός μας, συνεχώς αναλύει το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε. Αν για κάποιο λόγο διαπιστώσει ότι το περιβάλλον είναι απειλητικό, τότε αυτόματα θα στείλει σήμα και θα ενημερώσει τα κύτταρα, ότι το περιβάλλον δεν είναι φιλικό. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του υποθαλάμου. Είναι ένα μέρος του εγκεφάλου το οποίο ερμηνεύει την σκέψη και έπειτα στέλνει σήμα στην υπόφυση, η οποία με την σειρά της στέλνει σήμα σε όλα τα τρισεκατομμύρια κύτταρα που έχουμε στον οργανισμό.

Αν υπάρχει εξωτερική απειλή, η υπόφυση θα στείλει σήμα στα επινεφρίδια, τα οποία ευθύνονται για την παραγωγή στρεσογόνων ορμονών, όπως κορτιζόλη και αδρεναλίνη. Ανάλογα με την απειλή, οι ορμόνες θα στείλουν το αίμα σε συγκεκριμένες μυικές ομάδες παράδειγμα στα χέρια ή στα πόδια.

Γιατί γίνεται αυτό; Πολύ απλά, για να μπορέσει ο ανθρωπος, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο έχοντας πολύ ενέργεια και δύναμη. Παράδειγμα αν χρειαστεί να τρέξει, τότε το αίμα θα πάει στα πόδια και αν χρειαστεί να παλέψει τότε το αίμα θα πάει στα χέρια.

Πού όμως βρισκόταν αυτό το αίμα πριν από αυτό; Ένα μεγάλο μέρος του αίματος βρίσκεται στο πεπτικό σύστημα, το οποίο ευθύνεται για την ανάπτυξη του οργανισμού. Όταν το αίμα πηγαίνει στις μεγάλες μυϊκές ομάδες, τότε διαταράσσεται η διαδικασία της αποκατάστασης και της σταθερής λειτουργίας του οργανισμού.

Όταν ο οργανισμός βρίσκεται στη λειτουργία προστασίας τότε η λειτουργία ανάπτυξης του οργανισμού αυτόματα απενεργοποιείται. Αν θυμάστε, το συμπέρασμα του πειράματος ήταν ότι τα κύτταρα μπορούν να βρίσκονται μόνο σε μια λειτουργία, είτε στη λειτουργία που είναι ανοιχτά, και μπορούν να δεχτούν τα θρεπτικά συστατικά, είτε στη λειτουργία που είναι κλειστά δηλαδή στη λειτουργία προστασίας.

Όταν λέμε λειτουργία ανάπτυξης του οργανισμού, δεν εννοούμε μόνο την ανάπτυξη του οργανισμό στην εφηβική ηλικία. Αλλά γενικά την καθημερινή διαδικασία αποκατάστασης του οργανισμού. Κάθε μέρα πολλά κύτταρα πεθαίνουν και άλλα τόσα γεννιούνται. Φανταστείτε ότι κάθε 3 μέρες αποκαθίστανται τα τοιχώματα του εντέρου.

Ένας από τους λόγους που η χημειοθεραπεία πολλές φορές είναι τοξική, είναι επειδή μαζί με τα καρκινικά πεθαίνουν και τα υγιή κύτταρα. Οι άνθρωποι που κάνουν χημειοθεραπεία αντιμετωπίζουν προβλήματα με το πεπτικό σύστημα, πέφτουν τα μαλλιά και η επιδερμίδα δεν αποκαθίσταται φυσιολογικά.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσετε, είναι ότι αν έχετε πολύ στρες στη ζωή σας, τότε συνεχώς θα αυξάνεται το ποσοστό των ορμονών, το οποίο διατηρεί την λειτουργία προστασίας του οργανισμού. Όταν ο οργανισμός για ένα χρονικό διάστημα βρίσκεται στην λειτουργία προστασίας, τότε αυτό δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη οποιασδήποτε ασθένειας.

Άλλο ένα πολύ σημαντικό πράγμα που συμβαίνει όταν το το σήμα πηγαίνει από τον υποθάλαμο στην υπόφυση και έπειτα στα επινεφρίδια, είναι η παραγωγή των ορμονών του στρες. Ο κυριότερος ρόλος των ορμονών του στρες είναι να μαζέψουν όλο το αίμα και να το κατευθύνουν για την αντιμετώπιση του κινδύνου. Εκείνη την ώρα απενεργοποιούνται τα συστήματα και οι λειτουργίες, οι οποίες δεν χρειάζονται κατά την εκτακτη κατάσταση. Παράδειγμα το πεπτικό και το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτά για τον οργανισμό εκείνη την ώρα δεν του είναι πολύ σημαντικά επειδή η επιβίωση είναι το μόνο που είναι σημαντικό εκείνη την ώρα. Σκεφτείτε για λίγο ότι σας κυνηγάει ένα λιοντάρι. Τι είναι πιο σημαντικό για τον οργανισμό εκείνη την ώρα; Πολύ σωστά! η επιβίωση και τίποτα άλλο. Τι να το κάνει ο οργανισμός το πεπτικό και το ανοσοποιητικό, αν τελικά μας φάει το λιοντάρι. Λογικό δεν είναι;

Αυτό προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι ότι αυτή την στιγμή ο καθένας από εμάς έχει μέσα του όλες τις ασθένειες που υπάρχουν. Αν κάνετε μια ανάλυση αίματος θα δείτε ότι έχετε βακτήρια, μύκητες και παράσιτα. Είναι οι παθογόνοι μικροοργανισμοί.

Αν η απορία σας είναι, τότε γιατί ακόμα δεν έχουμε αρρωστήσει, η απάντηση βρίσκεται στο ανοσοποιητικό. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί σωστά, τότε όλα στον οργανισμός είναι υπό έλεγχο. Αλλά όταν το ανοσοποιητικο απενεργοποιείτε, τότε αρχίζουν να εκδηλώνονται οι αρρώστιες. Το στρες καταστέλλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η δραστηριότητα των παθογόνων μικροοργανισμών, οι οποίοι αρχίζουν να προκαλούν την ανάπτυξη μιας αρρώστιας. Επειτα, όταν έχουμε αρρωστήσει πηγαίνουμε στον γιατρό, ο οποίος με την σειρά του μας δίνει φάρμακα για σκοτώσει την αρρώστια.

Εννοείτε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η φαρμακευτική αγωγή είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε και σε αυτό δεν υπάρχει τίποτα το κακό, ειδικά αν είναι κάτι το σοβαρό.

Αλλά, αυτό δεν ήταν το αρχικό πρόβλημα, δηλαδή η αιτία που προκάλεσε την εκδήλωση της ασθένειας. Το πρόβλημα ήταν το στρες, το οποίο απενεργοποίησε το ανοσοποιητικό σύστημα. Εννοείται, ότι για να επιλύσουμε ένα πρόβλημα το οποίο ήδη έχει εκδηλωθεί, πρέπει να θεραπεύσουμε την ίδια την αρρώστια. Αλλά ταυτόχρονα, θα πρέπει να κάνουμε κάτι και για το στρες.

Όπως έχετε αντιληφθεί, υπάρχουν δύο βασικά προβλήματα σχετικά με το στρες. Το στρες απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα και εμποδίζει τα κύτταρα μας να αφομοιώνουν τα θρεπτικά συστατικά. Ωστόσο υπάρχει άλλο ένα τρίτο μεγάλο πρόβλημα. Το στρες δημιουργεί περισσότερο στρες, ειδικά όταν το σώμα βρίσκεται στη λειτουργία επιβίωσης.

Πιστεύετε ότι στην καθημερινότητά σας, αξιοποιείτε στο έπακρο την αντικειμενική σας λογική για την λήψη αποφάσεων; Αν πάρουμε ως βάση ορισμένες μελετες, η απάντηση είναι όχι, επειδή οι ορμόνες του στρες κυκλοφορούν σε όλο το σώμα, και όταν φτάσουν στο εγκέφαλο, μπλοκάρουν τα αγγεία του μπροστινού μέρους του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την συνειδητότητα και την αντικειμενική λογική. Αυτό γίνεται για να κατευθυνθεί το αίμα στο πίσω μέρος του εγκεφάλου το οποίο ευθύνεται για την λήψη αποφάσεων και την αντίδραση ανάλογα με τα εξωτερικά ερεθίσματα.

Αυτό σημαίνει ότι, όταν το σώμα βιώνει στρες, το άτομα είναι λιγότερο έξυπνο.

Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Όλα τα κράτη γνωρίζουν πως λειτουργεί το στρες και χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ, όπως τηλεόραση, ειδήσεις και διαδίκτυο, ώστε να δημιουργήσουν περισσότερο στρες. Αυτό που προκαλεί το μεγάλο ενδιαφέρον, είναι ότι από τις αρχές του 2000, τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών αυξάνονται κατά 20% κάθε χρόνο. Αυτό που πρέπει να κατανοήσετε, είναι ότι το στρες επιδρά αρνητικά όχι μόνο στο κομμάτι της υγείας, αλλά και σε όλες τις πτυχές της ζωής μας

Το συμπέρασμα σε όλα αυτά που αναφέραμε παραπάνω είναι το εξής. Όταν το σώμα βρίσκεται στην λειτουργία προστασίας, αυτόματα καταστέλονται όλες οι λειτουργίες οι οποίες ευθύνονται για την αποκατάσταση και ανάπτυξη του οργανισμού, όπως το πεπτικό σύστημα το οποίο επεξεργάζεται και αφομοιώνει τα θρεπτικά συστατικά από τις τροφές, και το ανοσοποιητικό, το οποίο μας προστατεύει από τις λοιμώξεις και διάφορες ασθένειες.

Τι είναι αυτό που οδηγεί στις αρρώστιες; Το στρες! Ωστόσο υπάρχει και κάτι ακόμα που θα πρέπει να γνωρίζετε. Κοιτάξτε αυτό το γράφημα. Αν βγάλουμε όλο το στρες, θα βρεθούμε στο 0. Αν θέλετε να είστε υγιής, δεν είναι αρκετο να βγάλετε μόνο το στρες. Αν βρίσκεστε το σημείο 0, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είστε στο 100% υγιής.

Μπορεί το στρες να δημιουργεί πολλές διαταραχες στην λειτουργία του οργανισμού, ωστόσο δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να φοβάστε, επειδή πολύ απλά αυτό θα σας δημιουργήσει επιπλέον στρες.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζετε, είναι ότι, εκεί που εστιάζεται την προσοχή σας, εκεί πηγαίνει η ενέργειά σας. Αν εστιάζεται την προσοχή σας στον φόβο, το μόνο που θα καταφέρετε είναι παρατεταμένο στρες, με αποτέλεσμα, καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος.

Να θυμάστε ότι η γνώση είναι δύναμη! Αυτός που γνωρίζει δεν φοβάται!

Αν θέλετε να εμβαθύνετε στο θέμα του στρες, δηλαδή το πως λειτουργεί και πως να το αντιμετωπίζεται χωρίς αυτό να επιδρά αρνητικά στην υγείας σας, σας προτείνω να αποκτήσετε το online πρόγραμμα nostress.

Το πρόγραμμα αποτελείται από εκπαιδευτικά βίντεο,

Παρακάτω θα σας αναφέρω μερικά από τα θέματα που εξετάζουμε στο πρόγραμμα.